Kendimi kendim yargılayıp,
kendi cezamı kendim verdim en acımasız yanlarımla…
böyle olmalı… üzügün olmalıyım…
farkedilmemiş bir farkedilemişik var beni acıtan,
acabalara mahal yol,
artık çok geç kalem kırıldı dava düştü
defter kapandı.
temyize gitme hakkı bile vermedim kendime,
idamlıksın bittin!!!
asın dar ağacına,
ölsün!!!
Hak etmişti
bilsin…
Benim davalarım hep tek kişilti tıpkı konuşmalarım gibi
muhattabı yoktu seslenişlerimin
cevap verilmesi imkansız cümleler kurdum
anlatılması zor düşlerde
neden?
konuştum ?
sustum…
ha varlığım ha yokluğum,
sustum…
yordumsa kendimi yordum
acıttıysam kendi canımı
sandayleyi ittiyse ayağım
hak ettim idamlığım!
Boynum bükük kıldan ince
Rabbim verdim cezamı Rahmet eyle…
Dur/ duraksa /düşün
sen!
evet
sen!
Eyy kul eyy yarı sadık
sınıra dayandın
aş/ma!
MafraK
