Bu son şarkı
Bu son şiir sana.
Artık seslenecek halim kalmadı.
Geçti ilkbaharım
ve geçti yazım
kurudu bahçem
gülüm kalmadı.
Hekimler umutsuz
günüm sayılı
Sana adanacak ömrüm kalmadı.
Hiç gelmeye kalkma
Üç saatlik yol…
Evde işin çoktur
lüzum kalmadı.
iktibas
Leyla’dan geçme faslındayım…Mevla ‘yı bulma yollarında…
Hiçbirşey kalmadı artık elimde.Ne siyaha çalan bir pas lekesi,Nede,avuçlarıma alamadığım gonca bir gül.Soluksuz bir düş bile kuramıyorum heyyyhatt!Sazımın teline dokunduramadığım mızrabım,Köhneyen gönlümün en derinlerine dokunuyor şimdi.Aslında,siyah beyaz bir yok oluş benimkisi….”ketum”
emeğine sağlık arkadasım…palaşımın ve bu güzel şiir için…Allah yar ve yardımcın olsun…:)
takdir olunan olacaktır…..hükmeden ezelden hükmünü vermiştir..biz senaryoya göre oynayan aktörleriz…bekleriz hayır olan yolun ortasında…görelim mevlam neyler ,,neylerse güzel eyler..vadesi dolan gider,,dolmayan ise vadesi dolana kadar takdir olanı ysar..kullarla birlikte…::)
Vaz mı geçmeli…?
http://my.opera.com/akr54/albums/showpic.dml?album=362758&picture=5627605resmini çaldım böyle bir hale getirdim..umarım beğenirsin..buraya onu kayabilirsin beğenirsen eğer…memnun olurum..:)
Dün gece yine yalnızdımSokağa çıktımVe kendime bir çiçek aldımKendim almamış gibi yürüdüm sokaklardaVe yalnız değilmişim gibi düşündümAma her gece gibiDün gece de yalnızdımVe kendime bir çiçek aldımBir saat geri alınmış saatlerBen geri almadımVe bir saat daha yalnız kalmadımBir masaya oturdumİki çay ısmarladımBen içtimsen soğuttunsana söyleyeceğim her şeyi yuttumçok dert etmedimçünkü yoktundün gece yine yalnızdımrahat ağladımyokluğundan gizlemedim gözyaşlarımıve lambaları hiç karartmadımdün geceher gece gibi yalnızdımsokağa çıktımve kendime bir çiçek aldımsen sandımKoklamadım.”UĞUR ASLAN”
Yalnız biri iste; başkaları istenmeye değmiyor.Biri çağır; başkaları imdada gelmiyor.Biri talep et; başkaları lâyık değiller.Biri gör; başkalar her vakit görünmüyorlar, zevâl perdesinde saklanıyorlar.Biri bil; mârifetine yardım etmeyen başka bilmekler faydasızdır.Biri söyle; Ona âit olmayan sözler, mâlâyânî sayılabilir.Mevlana cami (k.s)
asude hürmetler…güzel kelimeleri pylaştığın için…yalnız affına sığınnarak o mübarek zatın ismimevlana cami olarak değişirseniz..:)esas adı odurhürmetle paylaşımınız için…:)
mevla ismi…..Allah’ın esma-ul husnasında olmayan ama sadece Allah ‘a izafe edilen bir sıfat olarak gecer..İnş bizi bilmişlikle uyarmış olarak görmezssiniz….bu benim sadece görevimdir..cünkü herhangi bir kelime olumlu yada olumsuz yazmadınız…hakkınızı helal edin…
yok ne hakkı estğ…Mevlana Cami hz.leri çok sevdiğim alimlerden biridir..sadece yazarken YAZIM YALNIŞI YAPMIŞTIM :)saolun uyardığınız için yinede…:)
🙂
Anonymous writes:
Kim bu Mevlana cami?
Celaleddin Rumi mi?
HAYIR…BASKA BİR ALLAH IN DOSTU..MEVLANA ABDURRAHMAN CAMİ ESAS İSMİ…BİRİ CAMİ BİRİ RUMİDİR FARKLI KİŞLER BUNLAR._____________________Adi Abdurrahman’dir. “Câm” kasabasi Harced köyünde dünyaya geldi. Herat’da tahsilini tamaladi. Dini ilimlerden sonra fen ve hikmete taaluk eden ilimleri hazmetti. Kendisini her bakimdan yetistirdi. Câmi edebiyatta oldukça ileri bir seviyede idi.Eserlerinden çogu Türkçeye tercüme edildi. Fatih Sultan’a hitaben mektub yazdi. Fatih kendisini Istanbul’a davet etti. Konya’ya kadar gelen Mevlâna Câmi, Fatih’in vefatini ögrenince geri döndü. Yendiden Herat’taki vezifesine devam etti. Ilim ve irsad yoluna ilerlemek isteyenleri irsad etti.Mevlâna Câmi bilhassa ihlasla ilerlemis, manevi mevzularda mesafe katetmistir. Bundan olacak ki, gösteristen çok rahatsiz olur, bütün huzur ve rahatini tevazuda, ihlasta bulurdu.O, insani maddi ve ilmi kazanciyla degerlendirmezdi. Bütün meselesi, gönül ehli olmak, iyi niyet sahibi bulunmak, tevazu ve ihlas içinde dini hayati yasamakti.Mevlâna Câmi hazretleri su sözleri sik sik söyler, tekrar ederdi:”Bir kimse bütün ilimleri bilse, yine garantisi olmaz. Çünkü insani kurtaran ilim degil, ameldir, ihlastir, tevazudur. Ameli, ihlasi olmayan âlimin ilmi kendisine fayda vermez, kurtulmasina vesile teskil etmez.
Dağılmış haldeyim. Birde bunu okudum. Ne diyeyim ki daha …