Aslında ..diye başlar cümlelerim..
Yüklem almadan biter gider her biri..
Son nokta konulmaz nedense hiç birine..
Kıyılmaz belki de , noktanın virgülüne..
Aslında , asl iken yanıbaşımda..
Aslıma kim(i) düşer, kimi karşı(m)da
Tezahürü aynada gördüğü yüzüm
Asl'ımdır aslında , aslı kör/düğüm…
günbugün…(alem-i ervah)
