“Taş” olmak

Dünya soğudu cancağızım. Kalpler soğudu. Dudaklar soğudu. Bakışlar, sesler ve sözler soğudu. Dört yanımızdan dört nala bir karanlık koşuyor üstümüze. Öyle ağır ve öyle koyu bir karanlık ki, ustura bile kesmez. Bütün ışıkları yaksak bile, her birimiz birer ışık olmadıkça kâr etmez…

uğurözakıncı

2 Replies to ““Taş” olmak”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *