Ya nasip

bazen olmayacak düşüyor
bazen olacak
ama nokta hep
Ya nasip
oluyor…
suskunluktan kilit vuruluyor dimağıma
nedenlerde boğulurken
bu nedenselliği anlatamamanın sancısı ayrı
umuttur yazlık kışlık ısıtan soğutan elimizi
her gece meyveye duruyoruz
sabahtan emin
her sabah ufak ayazda gafil avlanıyoruz
hayat yerle yeksan etmeye and içmiş
içimizdeki aciz nefse aç
kapımızda bekliyor
durun
bu karamsar bir bakış değil
reele atılan bir volta sadece
yinede insanız der gibi bir ses
bağırıyor o köşeden bu köşede biri
hey sen
umutların olduğunca varsa
sesleniyor bir mümin
şşt
inşirah
inşirah
sızlıyor içimde vuslat
kalbimi parçalarcasına
hayata sevme oyunu oynarken
kanarken içimde insanlık ağrısı
patlak vermeye hazır beklerken gözümden yaşlar
dudağım titrerken
benliğimde deli gibi dalgalanırken
seni sevmek telaşı
suspayı dinginliklerde bir bankta dinlenirken bedenim
koşar adımla
çivi gibi çakılma arasında denge kurmaya çalışırken aklımız zikrimiz fikrimiz
bazen olmayacak düşüyor
bazen olacak
ama nokta hep
Ya nasip
oluyor…

Banu Aksoy