aragon: mutlu aşk yoktur demiş.
salak adam sen hiç bir Türk’ü aşık olurken gördün mü?
misal ;
dünya piyasası krizde
reel ekonomi
reel olmayan ekonomi
ve sadece ekonomi
iflas etmiş ,
bir Türk panikler mi sanıyorsun?
adamım ben kırk yaşında
çizgisiz takım elbise giyen
üstelik fena bıyıklı adamların
ömürlerinde en az bir şiir yazdığı ülkede doğdum!
işsizdiler…
ki onlar el kadar bebelerin önünde
müthiş göbekleri ve ciddiyetsizlikleriyle
tüm dünyaya baş kaldırdılar da sen görmedin.
aşk varsa
ki var!
buydu işte.
dün, tüm lanet olası olasılık hesapları /
gider-gelir dengesi üzerine sövdüler de
bugün mutluydular.
bir minik bakış onlara gülüvermesin
önlerine bir tas bol sulu kapuska konuvermesin
onlar bir gurbete düşmesinler ki…
gör bak sen tüm ahali, hısım akraba
bayram sabahlarını.
onlar en olmayacak kişileri hep en olmayacak zamanlarda sevdiler
esmerdiler ve hep kötü giyindiler…
nasırlaşmış ellerinde iki demet çiçek yoksa
/ ki hiç olmadı
sen romantizm öldü diye ağıt yaktın
ölsün be!
tek taş pırlantalarınız yerin dibine batsın
sıfır beden gudubet hatunlarınız yakınsın da yakınsın
çünkü siz kariyer konuşup
çocuk doğuramayan kadınlara sulanırken
kaybettiniz aşkı!
müthiş kibrinizden ve sağlıklı bedenlerinizden
ibaretti ya nasıl olsa dünya…
yetmedi işte
arzularınız hiç bitmedi
uzun ünvanlarınız bile söndüremedi ateşinizi
bayım yanıldınız…
siz hep yalnız kaldınız
tanrının lanetini ikiz kulelerde aramayın bayım / yanılırsınız.
Kadir Kılıçaslan
